مهندسی کشاورزی - زراعت

آموزش و ترویج تولیدات کشاورزی

مهندسی کشاورزی - زراعت

آموزش و ترویج تولیدات کشاورزی

افق های جدید دانش کشاورزی جهان


نظرات خود را با ما در میان بذارید

09191878456

mafi.hassan@gmail.com


ساختاربندی دوباره اجتماع و اقتصاد در کشاورزی و صنعت به دلیل ورود فناوریهای نوین در 10سال گذشته به سرعت منجر به ادغام صنعت و کشاورزی شده است. به همین دلیل گروه فناوریهای خبرگزاری مهر در گزارشهایی به بررسی تاثیر فناوری در کشاورزی دنیا و در نهایت کشور می پردازد.

ادغام و یکپارچگی اجتماع و اقتصاد در کشاورزی و صنعت به شکل گیری، توسعه و تغییر نوع نظام کشاورزی- غذایی در هر کشوری منتهی می شود.

 

نمودار نظام کشاورزی - غذایی در حال حاضر هم در قله نمودار و هم در دره آن یک ادغام عمودی است و سیر صعودی را نشان می دهد. قله نمودار در این نظام به معنی تولید تمام دروندادهای استفاده شده در محصولات کشاورزی است و دره به معنی فعالیتی است که محصولات کشاورزی، تولید و توزیع غذایی را تا پایان زنجیره در بر می گیرد. پایان زنجیره نقطه ای است که کالا و خدمات کشاورزی و یا غذایی به دست مصرف کننده می رسد.

 

از طریق این ادغام، محصول کشاورزی بیش از همیشه ویژگیهای یک محصول صنعتی را به خود می گیرد این درحالی است که کاربرد فناوریهای نوین تا حد زیادی منجر به افزایش موانعی می شود که از طبیعت و عناصر بیولوژیکی محصولات کشاورزی و غذایی آغاز و به توسعه سرمایه ها ختم می شوند.

 

به این ترتیب، تولیدات کشاورزی و غذایی وابستگی و نیاز کمتری به زمین پیدا خواهند کرد و در این میان دستکاریهای تکنولوژیکی افزایش می یابد. از سوی دیگر با توسعه فناوریهای این بخش، نیاز یک محصول کشاورزی و غذایی به نیروی کار دست تاحد چشمگیری کاهش خواهد یافت.

 

در چنین بافتی، تلاش برای مدرنیزه کردن فناوریهای کشاورزی عنوان انقلاب سبز به خود می گیرد و استفاده ترکیبی از ماشین آلات کشاورزی، استفاده وسیع از فناوریهای آبیاری، فناوریهای افزاینده میزان حاصلخیزی، ارائه روشهای جدید نابودی آفات و از همه مهمتر فناوریهای بهبود بذرهای پیوندی را شامل می شود.

 

کاربرد و گسترش انقلاب سبز پس از جنگ جهانی اول منجر به افزایش بهره وری کار شد و امکان استفاده سیستماتیک از بعضی منابع طبیعی را فراهم کرد.

 

در هر حال، این تلاش از یک طرف نتوانست در حذف گرسنگی کشورهای جهان سوم توفیقی به دست آورد و از سویی دیگر در عین حال که موجب بهبود وضعیت اقتصادی و اجتماعی دولتهای پیشرفته و به خصوص                  سرمایه داران شد، آسیبهای جدی به محیط زیست وارد آورد.

پس از عدم توفیق انقلاب سبز، اصطلاح دیگری با عنوان انقلاب فناوری زیستی از ربع آخر قرن بیستم وارد ادبیات کشاورزی جهان شد. انقلاب فناوری زیستی در عین حال که انقلاب سبز را به چالش می کشید بسیاری از مفاهیم و ویژگیهای مهم آن را مثل مکانیزه شدن و استفاده زیاد از مواد شیمیایی را حفظ می کرد.

 

فناوری زیستی مدرن افقهای وسیعتری را نسبت به انقلاب سبز به خصوص در نگاه به سرمایه گذاریهای درآمدزا می گشود. محصولات فناوریهای زیستی که حاصل دستکاری بیولوژیکی منابع طبیعی و دستکاری ژنتیکی بذر غلات هستند، نتایج وسیعی در شرایط و فعالیتهای انسان دارند.

 

استفاده های کاربردی از متد مادیگرایان نشان می دهد که انقلاب فناوری زیستی نتیجه تاریخی سرمایه داری فعلی در فاکتورهای زیر است :

 

1- افزایش بحران کنونی بهره وری و رشد میزان تقاضای تولید. درحقیقت انقلاب فناوری زیستی یک پاسخ مدرن به فشار سرمایه داری کشاورزی امروزی است. مصرف محصولات غذایی دستکاری شده و با ارزش کم حتی می تواند ارزش نیروی کار را کاهش دهد و در این حال استفاده از فناوری زیستی منجر به افزایش موانع توسعه سرمایه داری است.

 

2- انقلاب فناوری زیستی به موازات توسعه کلی علم و به ویژه بعضی از فناوریها مثل فناوری اطلاعات توسعه می یابد.

 

3- انجام تحقیقات در عرصه فناوریهای زیستی بسیار مهم است و یکی از پیش شرطهای ایدئولوژیکی بهره وری و توسعه فناوری به شمار می رود.

 

فناوری و کشاورزی

 

افزایش بی رویه محصولات کشاورزی در قرن اخیر در پی توسعه ابزارآلات کاربردی فناوری به وقوع پیوسته است. در حقیقت مکانیزه شدن کشاورزی، شیمی و ژنتیک موجب بهبود کمیت و کیفیت این محصولات می شود و این ضوابط علمی نیز همچنان به جستجوی خود در یافتن شرایطی برای رشد این فعالیت ادامه می دهند.

کشاورزی در قرن 21

 

کشاورزی جهانی دو هدف مهم را برای سالهای آینده دنبال می کند که شامل افزایش تولید جهانی محصولات کشاورزی و حفظ محیط زیست است.

 

دستیابی به هدف افزایش تولید محصولات، بدون استفاده از زمینهای کشاورزی حاصلخیز جدید امکانپذیر نیست و محیط زیست نیز تنها می تواند با کاهش چشمگیر مواد شیمیایی محافظت شود.

مهندسی ژنتیک و در کل دستکاری ژنتیکی گیاهان با استفاده از فناوریهای نوین همانند توسعه فناوریهای سنتی بهبود ژنتیکی، امروزه تبدیل به یک گزینه انتخابی شده و به همین دلیل با موافقتها و مخالفتهای زیادی مواجه است.

 

همچون تمام فناوریها، فناوری ژنتیک نیز برپایه سه فاکتور فرایند، محصول و سازمان استوار شده است. این درحالی است که چالش میان پیروان فناوریهای سنتی و حامیان فناوریهای نوین بسیار گسترده شده و این تصور را ایجاد کرده است که نوآوریهای فناوری که در بازار کالاهای تمام بخشها، نقش کلیدی ایفا می کند در مورد بیوتک هرگز به نتایج دلخواهی دست نیابد.

 

در حقیقت امروزه جنگ میان محصولات طبیعی و محصولات بیوتک چنان توسعه یافته است که به نظر نمی رسد پذیرش محصولات دستکاری ژنتیکی شده از سوی عموم در آینده نزدیک اتفاق افتد. این درحالی است که انسان آگاهانه و ناآگاهانه در مدت 20 هزار سال با انتخاب برخی گونه های گیاهی به جای برخی دیگر در طبیعت دست برده است و بنابراین آنچه که امروز محصول طبیعی خوانده می شود در حقیقت خود نیز نوعی محصول بیوتک است که در طولانی مدت به دست آمده است.

 

در هر حال باید اذعان کرد که دستکاری ژنتیکی عملکردی ژنها می تواند افقهای جدیدی را برای حل مشکلات حاضر بر سر راه بهبود ژنتیکی سنتی گیاهان بگشاید.

منبع: کتاب اصول بوم شناسی کشاورزی


کشاورزی دقیق (Precision farming)

منتظر نظرات و پیشنهادات شما دوستان هستیم

Email : mafi.hassan@gmail.com

Mobile : 09191878456



مقدمه

بی شک اهمیت غذا و امنیت غذایی به عنوان یکی از چالش های عصر حاضر و آینده از کسی پوشیده نیست. افزایش روزافزون جمعیت از یک سو و کمبود زمین های قابل کشت از سوی دیگر ، بشر را به سمت افزایش عملکرد در واحد سطح سوق داده است. از طرف دیگر کمبود آب و حساسیت دانشمندان در قبال حفظ محیط زیست و حفظ منابع انرژی ، متخصصین علوم کشاورزی را بر آن داشت تا با ایجاد شیوه های نوین در مدیریت مزرعه ،علاوه بر بهینه سازی مصرف نهاده ها، عملکرد را نیز افزایش داده و در نهایت بازده ی اقتصادی را بالا ببرند. درراستای چنین اهدافی بود که کشاورزی دقیق به عنوان یکی از نوین ترین راهکارها جهت کاربرد ابزار و ماشین در عملیات کشاورزی پا به عرصه ی دنیای تکنولوژی جدید نهاد.

کشاورزی دقیق، چشم اندازی از کشاورزی آینده است که ماهواره ها، حسگرها sensors))، نقشه ها و داده ها ی حاصل از دور سنجی(Remote sensing) را به کمک کشاورز آورده و دقت عمل او را  بالا تر می برد. البته ایده اصلی کشاورزی دقیق در سال 1920 قوت گرفت ولی در حدود سال 1990 جنبه ی واقعی بیشتری پیدا کرد.

gpsslide.jpg (25057 bytes)

فرق اساسی بین کشاورزی مرسوم و کشاورزی دقیق، سوای بکارگیری تکنولوژی فضایی، سیستم های جانبی در کنار تجهیزات معمول در کشاورزی مرسوم در اندازه ی کوچکترین سطح ممکن به عنوان واحد مدیریتی است. بدیهی است که در سطح یک مزرعه هر چند کوچک، با متغیر های مختلفی روبرو هستیم .تفاوت ویژگی خاک قسمت های مختلف از یک سو و نیازهای گیاهان بخشهای مختلف از دیگرسو و نیز سایر عوامل متغیر در سطح مزرعه نیازمند اعمال مدیریت متغیر و متناسب با هر قسمت از مزرعه می باشد که نیاز به چنین مدیریت متغیری، فلسفه ی اصلی پیدایش سیستم کشاورزی دقیق بوده است. در این سیستم که گاهی آنرا کشاورزی "خاص مکانی " هم می نامند، بعد از برآورد مقدار اختلافات بین واحدهای مدیریتی مزرعه، میزان ورودی های(Inputs ) مختلف مانند بذر، سم، کود و عمق کاشت به تناسب اختلافات (نیازها) اعمال می شود . با این کار نهاده ها ی کشاورزی و مواد شیمیایی مصرفی همچون کود های شیمیایی، آفت کش ها و علف کشها دقیقاً به همان میزان مورد نیاز هر بخش کوچک از مزرعه، بکار برده می شود، نه بیشتر و نه کمتر.

یکی از موارد مهم در این تکنولوژی، نقشه های الکترونیکی (Electronic maps) هستند که توسط سیستم سنجش از راه دور (ماهواره ها و رادارها) از مزارع مختلف تهیه می شوند. این نقشه ها که مقدار اختلافات را در نقاط مختلف مزرعه نشان می دهند به حافظه ماشین های جدید که با تکنولوژی دقیق کار می کنند و تحت عنوان ماشین های پخش متغیر (Variable Rate Applications) می باشند سپرده می شوند تا این ماشین ها مقدار ورودی ها را براساس اطلاعات نقشه، به تناسب مقدار مورد نیاز اعمال کنند. علاوه بر نقشه های الکترونیکی، حسگرها نیز برای نشان دادن اختلافات درون مزرعه ای در نقاط مختلف آن، کاربرد بسزایی دارند.

علی رغم اینکه در نگاه اول کاربرد کشاورزی دقیق مدیریت پیچیده ای را می طلبد و از طرفی توجیه اقتصادی چنین سیستمی با تردید هایی مواجه است امّا بنظر می رسد با چالشهای موجود در جهان امروز، نسلهای آینده ناگزیر به روی آوردن، به چنین شیوه هایی خواهندبود. هرچند که در حال حاضر نیز این نوع سیستم مدیریت مزرعه درکشورهای پیشرفته بویژه امریکا در حال تبدیل به سیستم رایج کشاورزی می باشد. سهولت دسترسی به ابزارها و تکنولوژی پیشرفته در این کشورها و همچنین سطح وسیع اغلب مزارع، از دیگر عوامل روی آوردن این کشورها به این نوع سیستم کشاورزی است.

 از جمله محدودیت های حاکم بر تکنولوژی دقیق در کشاورزی; هزینه ی نسبتاً بالای آن، لزوم تصحیح اولیه ی داده ها و نقشه های آن با واقعیت ها، عدم بیان علت ها (بلکه فقط معلولها و واقعیت های موجود را نشان می دهد) می باشد. بخاطر این محدودیت ها، کشاورز باید ابتدا به ارزیابی اقتصادی بکارگیری آن بپردازد و از همه مهمتر توصیه شده است که کشاورز باید به محاسبه و برآورد اختلاف داخل مزرعه ای خود اقدام کند و سپس اگر اختلاف درون مزرعه ای خود، از حدی بالاتر بود، از تکنولوژی دقیق استفاده کند. لازم است این نکته را متذکر شویم که اختلاف درون مزرعه ای می تواند اختلاف در پستی و بلندی، مقدار عنصر خاصی در خاک، حاصلخیزی خاک، عمق خاک زراعی و غیره باشد.

 

اهمیت کشاورزی دقیق و تکنولوژی آن با توجه به محدودیت منابع و افزایش روزافزون جمعیت، بسیار روشن است امّا آنچه باید مورد بحث قرار گیرد و در مورد آن تحقیق و بررسی جدی صورت گیرد؛ سیاست های کلان و برنامه ریزی های بلند مدّت و کوتاه مدّت کشور در ارتباط با این تکنولوژی است. انتقال بطنی وتدریجی این تکنولوژی، تناسب سازی بکارگیری ‌آن با وضعیت خاص کشور ، اعمال برنامه هایی جهت بکارگیری ‌آن در مناطق خاص کشور به صورت ‌آزمایشی و احداث مراکز تحقیقاتی در کنار این مناطق، تلاش درجهت تطبیق تکنولوژی موجود در کشور چه داخلی و چه وارداتی با این تکنولوژی، شکل های مختلفی هستند که در این ارتباط می توانند مدنظر قرار گیرند، که برای این منظور داشتن برنامه مدون و سیاست مشخص با پشتوانه ی اجرائی بالا، لازم به نظر می رسد.

تعریف کشاورزی دقیق

کشاورزی دقیق به روشی از مدیریت محصول اطلاق می گردد که بوسیله ی آن، واحدهای مختلف از یک زمین زراعی با سطوح مختلفی از نهاده ها مدیریت می شود که این مدیریت بستگی به پتانسیل عملکرد محصول در منطقه ی مورد نظر دارد. فواید انجام این روش از کشاورزی عبارت است از:

1- هزینه ی تولید محصول در منطقه ی مورد نظر کاهش یابد.

2- خطر آلودگی زیست محیطی به واسطه ی استفاده ی بهینه از کودها و مواد شیمیایی به حداقل می رسد.

کشاورزی دقیق یک سیستم مدیریت کشاورزی تکامل یافته است که شامل تعداد زیادی تکنولوژی می باشد. این ابزارهای تکنولوژی، اغلب شامل سیستم موقعیت یاب جهانی، سیستم اطلاعات جغرافیایی، سیستم سنجش و کنترل بازده، تکنولوژی پخش متغیر و سنجش از راه دور(دورسنجی) است.

کشاورزی دقیق ایده ای در سیستم زراعی می باشد که شامل توسعه‌ی سیستم فنی مدیریت با محوریت دانش و با هدف اصلی بهینه سازی سود می باشد. سیستم مدیریتی مذکور همان ایده ی مدیریت جزء به جزء مزرعه بوده و به بیان دیگر توانایی لازم جهت مدیریت هر یک از عملیات زراعی در مکان خاص خود در سطح مزرعه می باشد به شرطی که از نظر فنی و اقتصادی سودمند و با صرفه باشد. این سیستم شامل توانایی تغییر یا تعدیل در میزان بکاربردن نهاده ها و ورودی ها و عملیاتی چون عملیات شخم، مقدار بذر، مبارزه با علف هرز، کنترل آفات و بیماریها، عملیات کاشت و آبیاری می باشد.

کشاورزی دقیق را می توان در شکل های متفاوتی اجراکرد. یکی از گسترده ترین این شکل ها، مدیریت جزء به جزء هریک از پروسه های زراعی می باشد. این انتظار می رود که کاربرد مدیریت جزء به جزء به عوامل متعددی چون نوع خاک، نوع محصول، آب و هوای فصلی و سایر عوامل بستگی داشته باشد. به طور مثال در یک سال خشک، می توان آفات را فقط با سم پاشی در سطوح کوچک که آفات در آنجا وجود دارند کنترل کرد در حالی که در یک سال مرطوب بهتر است سم پاشی را بطور یکنواخت در کل مزرعه انجام داد.

از نظر فنی یکی از مهمترین جنبه های پیشرفت کشاورزی دقیق، پیشرفت در نرم افزارها و سخت افزارهای لازم جهت کاربرد نهاده های کشاورزی به صورت متغیر می باشد. تعداد قابل توجهی پروژه در این زمینه انجام شده و تعدادی شرکت نیز در سال های اخیر کاربرد تجهیزات پخش متغیر را توسعه داده اند. هدف اصلی این مقاله ارائه ی چشم اندازی از سیستم کشاورزی دقیق بوده که در ادامه مختصری از اجزای اصلی که در تجهیزات پخش متغیر کاربرد دارند آمده است.

هدف از کشاورزی دقیق

هدف کشاورزی دقیق، جمع آوری و پردازش داده های مرتبط با تنوع ویژگی های خاک و شرایط متغیر تولید محصول، جهت افزایش بهره وری از نهاده های مصرفی در واحدهای کوچکی از زمین زراعی است. جهت دستیابی به حداکثر راندمان، اختلافات موجود در زمین زراعی بایستی مورد توجه قرار گیرند.

افزایش بازده درمصرف نهاده های تولید محصول، به معنای استفاده ی کمتر از نهاده هایی همچون کودها و مواد شیمیایی است که البته کاهش مقدار ورودی ها به معنای استفاده ی بهینه از این مواد در مکان هایی که مورد نیاز است می باشد. مزایای چنین استفاده ی بهینه ای از دو جنبه ی اقتصادی و زیست محیطی قابل توجه می باشد. اندازه گیری هزینه های زیست محیطی در روش های تجاری بسیار سخت است. کاهش آلودگی خاک و آب های زیرزمینی حاصل از فعالیت های کشاورزی، می تواند فواید قابل توجهی برای کشاورز و جامعه داشته باشد.

اجزای تشکیل دهنده ی سیستم کشاورزی دقیق

1- سیستم موقعیت یاب جهانی: شامل شبکه ای از ماهواره ها می باشد که برای استفاده‌ی سازمان دفاع ایالات متحده توسعه یافته است و توسط این سازمان مدیریت می گردد. سیستم موقعیت یاب جهانی شامل 24 ماهواره است که به دور زمین در حال گردش هستند که اطلاعات زمانی و مکانی دقیق این ماهواره ها به سمت دریافت کننده های موجود در سطح زمین فرستاده می شود. دریافت کننده های زمینی می توانند این اطلاعات را همزمان از ماهواره های متعددی دریافت کنند که با این کار موقعیت مثلثی شکلی بوجود می آیدکه از طریق آن می توان مکان دقیق دریافت کننده را مشخص کرد.

2- سیستم اطلاعات جغرافیایی: یک نرم افزار کامپیوتری بر پایه ی داده ها است که وظیفه اش دریافت، ذخیره، بازیافت، بررسی و نمایش اطلاعات فضایی و جغرافیایی در غالب یک نقشه می باشد.

3- مانیتور های محصول: وسایل اندازه گیری عملکرد محصول هستند که بر روی تجهیزات برداشت نصب می گردند. داده های عملکرد بدست آمده از مانیتورها در فواصل زمانی منظم به همراه اطلاعات بدست آمده از موقعیت یاب جهانی ثبت و ضبط می گردد. نرم افزار GIS اطلاعات عملکرد را گرفته و نقشه ی عملکرد محصول را رسم می کند.

در حال حاضر وسایل سنجش عملکرد محصول جهت نصب روی مدل های جدید کمباین ها که توسط تولید کننده های مختلف به بازار آمده است مورد استفاده قرار می گیرد. این وسایل میزان عملکرد محصول را براساس زمان یا مسافت نشان می دهند(به طورمثال میزان عملکرد در هر ثانیه یا هر متر). 

4- سیستم سنجش از راه دور: داده های تصویری سیستم سنجش از راه دور خاک و محصولات، مورد پردازش قرار گرفته و سپس به عنوان داده ی مبنا در سیستم اطلاعات جغرافیایی(GIS) مورد استفاده قرار می گیرند.

5- تکنولوژی پخش متغیر (VRT): شامل تجهیزات زراعی است که می توانند میزان نهاده های مصرفی و عملیات کاشت مورد نیاز را دقیقاً کنترل کنند.

ادوات پخش متغیر عبارتند از:

کودپاش های پخش متغیر

کنترل کننده های پخش متغیر جهت پخش کود های جامد، مایع و یا گازی مورد استفاده قرار می گیرند. این دستگاه ها به وسیله‌ی کنترل کننده های دستی همچون راننده ی ماشینها و یا بطور خودکار توسط یک کامپیوتر مجهز به نقشه ی دقیق الکترونیکی کنترل می شوند.

سم پاش های پخش متغیر

با وجود اطلاع از موقعیت علف های هرز و با بکارگیری نقشه ی آنها، عملیات کنترل علف های هرز تکمیل  می شود.کنترل کننده های در دسترس به صورت الکترونیکی و با تغییر در میزان مصرف علف کش مورد نیاز به مبارزه با علف های هرز مزرعه می پردازند .

6- نقشه های عملکرد محصول: دریافت کننده های  GPS (Global Positioning System) به همراه کنترل کننده های عملکرد محصول وظیفه ی اعلام داده هایی همچون مختصات فضایی را به کنترل کننده های عملکرد محصول دارند. این داده ها به نقشه های عملکرد محصول مزرعه تبدیل می شوند. نقشه های عملکرد محصول دارای داده های مورد تأییدی هستند که نتایج حاصل از میزان اختلافات موجود در قسمت های مختلف مزرعه را بیان می کند.

7- نقشه های علف های هرز: یک کشاورز در هنگام دروکردن، انجام عملیات بذر پاشی و یا سم پاشی می تواند با استفاده از یک صفحه کلید و یا دکمه هایی که با گیرنده ی GPS تنظیم شده اند نقشه ی علف های هرز را رسم کند. سپس بایستی در مورد جزئیات این نقشه ها بر روی یک کامپیوتر مطالعه و نتیجه را با نقشه های عملکرد محصول، نقشه های کودپاشی و سم پاشی مقایسه کند و تصمیم های لازم و اساسی را جهت مبارزه با علف های هرز اتخاذ نماید.

8- نقشه برداری و مرزکشی: بدیهی است که با استفاده از سیستم DGPS با دقت بالا می توان نقشه های توپوگرافی دقیق هر مزرعه را تهیه نمود که این نقشه ها ما را در تفسیر هر چه بهتر نقشه ها ی عملکرد محصول و نقشه های علف های هرز وتصمیم گیری در خصوص تقسیم بندی مزرعه کمک می کند.

9- نقشه های شوری خاک مزرعه: این نوع نقشه ها نیز همانند نقشه های توپوگرافی در تفسیر نقشه های عملکرد و علف

های هرز مفید می باشند.

10- سیستم راهنما: در دنیای امروز تولید کننده های متعددی در حال تولید سیستم های راهنمای مجهز به سیستم DGPS با دقت بالا هستند که می توانند موقعیت دقیق ماشین ها ی در حال حرکت در مزرعه را حتی در حد یک فوت و یا کمتر شناسایی کنند.

11- داده ها وتجزیه و تحلیل آنها: به طور حتم حاصل بکارگیری کشاورزی دقیق در اداره ی مزرعه، استخراج توده ای از داده ها خواهد بود که توسط ابزارها و تجهیزاتی همچون حسگرها ی الکترونیکی در فواصل کوتاه زمانی جمع آوری می شوند. به همین منظور فضای زیادی جهت نگهداری این حجم وسیع از داده ها و نقشه های گرافیکی مورد نیاز است .

در ادامه به شرح قسمت های مختلف تکنولوژی پخش متغیر و سیستم سنجش از راه دور می پردازیم.

شکل زیر چرخه ی سیستم کشاورزی دقیق را نشان می دهد.

اجزای اصلی یک سیستم پخش متغیر در شکل مقابل نشان داده شده است. البته توجه به این نکته مهم است که وجود تمامی اجزای نشان داده شده در شکل ضروری نمی باشد ولی با پیشرفت و توسعه ی تکنولوژی پخش متغیر می توان به آن ها دست یافت.

 

کامپیوتر و کنترل کننده جزء مرکزی تجهیزات پخش متغیر می باشد. این وسیله اطلاعات را از منابع مختلفی دریافت کرده و به نوبت از آن ها جهت کنترل تجهیزات پخش متغیر استفاده می کند.

سیستم راهنما در کلیه فعالیت های کشاورزی دقیق سیستمی می باشد که موقعیت لحظه به لحظه ی تجهیزات را در حین کار در مزرعه مشخص می کند و داده را به شکل مناسبی در یک کامپیوتر ارائه می دهد. تکنولوژی که هم اکنون به عنوان یک سیستم مطلوب، مورد پذیرش واقع شده است سیستم موقعیت یاب جهانی می باشد. یک دریافت کننده GPS خطای لحظه ای به اندازه ای 100 متر دارد که چنین خطایی در سیستم کشاورزی دقیق مورد قبول نیست. خوشبختانه سیستم های متعددی جهت برآورد این خطا طراحی شده اند که این امکان را به سیستم GPS ماشین های زراعی می دهد تا موقعیت دقیق آن ها را بسته به تکنولوژی مورد استفاده در سه رنج اصلی ارائه دهد: (1) 2 تا 5 متر ، (2 )کمتر از 1 متر، (3) کمتر از 1 دسی متر. میزان این خطا به موقعیت افقی و عمودی (ارتفاع) بستگی دارد که خطای موقعیت عمودی معمولا 5 تا 15 برابر خطای موقعیت افقی می باشد. وجود اطلاعاتی پیرامون موقعیت عمودی در اکثر فعالیت های کشاورزی دقیق لازم نیست. تنها جهت توسعه ی نقشه های توپوگرافی است که به اطلاعات موقعیت عمودی به اندازه ی موقعیت افقی نیاز است. تعداد زیادی از فعالیت های کشاورزی دقیق است که به وجود سیستمی جهت تصحیح لحظه به لحظه متغیرها نیاز دارندتا بدین وسیله اطلاعات مکانی وسیله ی در حال کار در مزرعه درست و دقیق باشد. در کشاورزی دقیق تکنولوژی مکان یابی (GPS) بایستی به صورت RT-GPS به کار گرفته شود که این سیستم کشاورزی بایستی همیشه از سیستم تصحیح لحظه ای متغیرها به منظور کاهش خطای مکان یابی استفاده کند.

داده های سیستم اطلاعاتی جغرافیایی (GIS) که مربوط به عملیات زراعی ویژه ای می باشند پیش از آغاز عملیات زراعی بر روی سیستم کامپیوتر نصب می شوند. کامپیوتر و کنترل کننده میزان کاربرد پخش کننده های متغیر را که بر پایه ی دانش حاصل از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و سنسورهای لحظه ای (Real Time) مداوماً کنترل می کند. به طور مثال میزان مطلوب پخش کود یکی از نتایج حاصل از آزمایش خاک، موقعیت مزرعه و محصول می باشد. نتایج حاصل از تفسیر آزمایش خاک که با دانستن موقعیت مزرعه پدید آمده است را بایستی در GIS وارد کرد و بر روی سیستم کامپیوتر و کنترل کننده ی کودپاش نصب کرد. چنانچه یک محصول کودپاشی شده در حال رشد باشد، اپراتور، محصول را از طریق صفحه کلید در کامپیوتر و کنترل کننده ثبت می کند و یا اگر دو محصول در نوارهای یکی در میان در حال رشد باشند این اطلاعات بایستی به عنوان دو موقعیت متفاوت در GIS ثبت گردیده و سپس بر روی سیستم کامپیوتر و کنترل کننده ی وسایل پخش متغیر نصب گردد. هنگامی که وسیله در حال کار در مزرعه می باشد، کامپیوتر وکنترل کننده ی وسیله پخش متغیر اطلاعات مکانی از  RT-DGPSرا دریافت کرده و میزان پخش نهاده ی مورد نیاز و نوع محصول راکه تابعی از موقعیت مزرعه هستند جهت کنترل وسیله ی بکاربرده شده به هم مرتبط می سازند.گاهی نیز ممکن است یک حسگر لحظه ای در خاک موجود باشد که بتواند اطلاعات میزان پخش مورد نیاز کود را بدون نیاز به تکنیک های تفسیر نمونه ی خاک ارائه دهد.

تجهیزات بکار برده شده نیز ممکن است دارای حسگرهایی باشند که اطلاعات کمی از میزان واقعی پخش را در اختیار زارع قرار دهند. این اطلاعات به همراه موقعیت RT-DGPS می توانند به عنوان داده هایی از میزان پخش، ثبت گردند. چنین اطلاعات ثبت شده ای کشاورز را قادر می سازد تا بتواند علل وآثار را در سیستم کشاورزی دقیق تجزیه و تحلیل کرده و البته به طور حتم این بررسی در چگونگی اخذ تصمیمات آتی جهت اجرای پروسه کار با کامپیوتر و کنترل کننده موثر می باشد. برای مثال فرض کنید که اطلاعات کافی در طی چند سال جمع آوری شده و زارع نیز اطلاعات ثبت شده قبلی از اثرات تمامی نهاده ها بر سیستم اجرا شده در مکان مشخصی از مزرعه خود که محصولی را نیزدر بر داشته، دارد. در چنین شرایطی با استفاده ازسیستم GIS می توان علل و آثار را براساس فاکتورهای بسیاری تجزیه و تحلیل نموده و میزان پخش مواد شیمیایی را برای فصل های زراعی بعدی تنظیم نمود.

 

سرانجام از سیستم RT-DGPS می توان به عنوان راهنما در ماشین های زراعی استفاده کرد. دراغلب سیستم های راهنمای امروزی سیستم دیداری برای اپراتور در نظر گرفته شده است اما در آینده سیستم های راهنما به طور خودکار وسیله را راهنمایی خواهند کرد.

پس بطور خلاصه می توان گفت:

یک روش کنترل اختلافات در داخل مزرعه VRT است. VRT به کشاورز این امکان را می دهد تا نهاده های مصرفی را براساس خصوصیات واحدهای مختلف کشت استفاده نماید. نهاده هایی که میزان مصرف آنها می تواند متغیر باشد شامل شخم، کوددهی، کنترل علف هرز، کنترل آفات، تنوع کشت، تعداد گیاهان و آبیاری می شود.

اجزای یک سیستم VRT معمولی شامل کنترل کننده کامپیوتری، دریافت کننده ی GPS و نقشه ی داده های GIS  می باشد. کنترل کننده کامپیوتری وظیفه ی تنظیم بکارگیری تجهیزات پخش نهاده را بر عهده دارد. کنترل کننده کامپیوتری با داده های GIS تکامل پیدا کرده است که این داده ها شامل دستورالعمل استفاده از تجهیزات می باشد. دریافت کننده ی GPS به یک کامپیوتر اتصال یافته است. کنترل کننده کامپیوتر از مختصات مکانی بدست آمده ازدستگاه GPS استفاده می کند تا بوسیله ی آن موقعیت ادوات و تجهیزات را بر روی نقشه ی مزرعه رسم شده توسط GIS تعیین نماید. کنترل کننده کامپیوتری دستورالعمل های سیستم GIS را خوانده و نهاده ی مورد نیاز در داخل زمین را با حرکت ادوات در سطح مزرعه بصورت متغیر پخش می کند. کنترل کننده کامپیوتری میزان دقیق نهاده ی مصرفی در هر واحد مزرعه ثبت می کند در سیستم GIS ذخیره می کند و به این ترتیب نقشه های نهاده ی بکار برده شده را تصحیح می کند.

اگرچه VRT میزان نهاده های مصرفی محصول را کنترل می کند، ولی فاکتورهایی همچون نوع خاک و درجه حرارت را نمی تواند کنترل کند


نقش فناوری زیستی در کشاورزی

بخش کشاورزی باید جوابگوی نیاز غذایی جمعیت کثیر مردم روی زمین باشد که تا سال 2020، تعدادشان به هشت میلیارد نفر خواهد رسید.

به گزارش ایانا و به نقل از سازمان خواربار و کشاورزی ملل متحد (فائو)، بخش کشاورزی باید جوابگوی نیاز غذایی جمعیت کثیر مردم روی زمین باشد که تا سال 2020، تعدادشان به هشت میلیارد نفر خواهد رسید. اگرچه سرعت افزایش جمعیت به طور ثابت در حال کاهش است، اما افزایش مطلق جمعیت چنان است که ظرفیت تحمل اراضی کشاورزی ممکن است (با توجه به فناوریهای کنونی) به زودی سر برسد. با این همه اگر با دقت توجه کنیم، فناوریهای نوین مانند فناوری زیستی، راهی مطمئن برای افزایش تولید محصولات کشاورزی چه برای امروز چه آینده پیش پای بشر گذاشته اند.

فناوری زیستی احتمالا می تواند به حل معضلاتی که سبب محدودیت تولید محصولات زراعی و دامی در کشورهای در حال توسعه شده، کمک کند. مثلا راه حلهای برگرفته از فناوری زیستی برای رفع تنشهای زیستی و غیرزیستی که در ژنوتیپ گیاهان به کار رفته، سبب کاهش استفاده از مواد شیمیایی، آب و بالطبع بازدهی مستمر و پایدار شده است. لیکن سازمان فائو اظهار می دارد که برنامه­های ملی در زمینه فناوری زیستی باید چنان باشند که تمام بخشها (از جمله جمعیت کثیر روستاییان فاقد منابع به ویژه در مناطق دور افتاده) از مزایای آن بهره ببرند و بتوانند بر دشواری افزایش تولید و بهره وری فائق آیند.

چند موضوع است که کشورهای در حال توسعه در مسیر افزایش بهره گیری از فناوری زیستی و توسعه بخشهای کشاورزی باید به آنها توجه ویژه کنند که عبارتند از:

 

تعیین اولویتها

فناوری زیستی باید مکمل فناوریهای موجود و عملکرد مدار باشد. چون فناوری زیستی گران­تر از تحقیقات رایج است، بهتر است آن را تنها برای حل معضلات خاصی که مزیت نسبی دارند، مورد استفاده قرار دهند. در بسیاری از کشورهای در حال توسعه، بودجه لازم برای تحقیقات کشاورزی در حال کاهش است و اغلب تحقیقات در بخش خصوصی انجام می شود. این قضیه پیامدهایی دارد. از جمله این که بخش خصوصی در انجام کارهای تحقیقاتی بیشتر به کشاورزان متمول و دارا توجه می کند. در تعیین اولویتها، علاوه بر ملاحظات فنی باید سیاستهای ملی توسعه، علاقمندیهای بخش خصوصی و پیشامدهای احتمالی در بازار را مدنظر قرار دهند. کلیه افراد ذینفع باید در تدوین راهبردها، سیاستها و طرحهای ملی فناوری زیستی مشارکت کنند.

 

ظرفیت و زیرساخت

برای این که تحقیقات واقعا سودمند و کاربردی از کار درآید، باید مجموعه بسیار مهمی از مهارتها، دانش و تسهیلات در کنار هم گرد آیند. فناوری زیستی نیز از این قاعده مستثنی نیست. تحقیق در زمینه فناوری زیستی نیازمند کادری ورزیده و ماهر، آزمایشگاههای مجهز با شرایط کاری مناسب، تامین مقدار معینی آب با کیفیت مطلوب، تامین انرژی برق به اندازه کافی و بدون نوسان و حمایتهای نهادی سازمان یافته است.

یک مبنای حداقلی از فناوری برای اقتباس فناوریهای آزموده شده در نقاط دیگر و تطبیق آن با شرایط بوم شناسانه و تولید یک محل لازم است. تحقیق در فناوری زیستی نیازمند بخش ترویج سازمان یافته و قدرتمند، همچنین زیرساختها و نهادهای مناسب برای تسهیل کاربرد آن است.

 

حقوق مالکیت معنوی

با توجه به توافقنامه سازمان جهانی تجارت در زمینه جنبه های مرتبط با تجارت حقوق مالکیت معنوی، اکثر فرآیندها و محصولات پژوهش در زمینه فناوری زیستی قابل ثبت کردن هستند. چون بخش اعظم تحقیقات فناوری زیستی در کشورهای صنعتی و اغلب در شرکتهای خصوصی انجام می گیرد، احتمالا کشورهای در حال توسعه ناچارند بابت استفاده از یک فرآورده یا روش جدید پول بپردازند. حفظ حقوق مالکیت معنوی برای رشد صنعت فناوری زیستی بسیار حیاتی است و فقدان ساز و کار لازم برای این کار در یک کشور، احتمالا دسترسی آن به دستاوردهای فناوری زیستی در نقاط دیگر جهان را با محدودیت مواجه می سازد. این مسایل بسیار پیچیده هستند و پیامدهایی برای تجارت، سرمایه گذاری فنی و دسترسی به محصولات فناوری زیستی دارند. کشورها نیازمند ارزیابی دقیق موقعیتشان و ارایه مقررات پیش بینی شده در توافقنامه سازمان تجارت جهانی به طور اختصاصی هستند. آنها به ویژه نیازمند ارزیابی مناسبترین قالب محافظت از واریته های گیاهی خواهند بود.

 

ایمنی زیستی، ایمنی غذایی و محیط زیست

خطرات بالقوه و زیست محیطی فرآورده های جدید فناوری زیستی و بیشتر از همه ارگانیسمهای اصلاح ژن شده (GMO  ) نگرانیهایی ایجاد کرده که مبادا شرکتهای فعال در این عرصه از کشورهای در حال توسعه برای آزمایش محصولات خود استفاده کنند. برخی از خطرات بالقوه زیست محیطی آنها به آفات گیاهی مربوط می شود. همچنین فرار ژن از ارگانیسمهای اصلاح ژن شده ممکن است سبب افزایش علف هرزسانی گونه های وحشی جور (از لحاظ جنسی) شود. گنجاندن ژنهای تازه در گیاهان برای مقاوم کردن آنها در برابر علفکشها ممکن است هجوم علفهای هرزی را که به ترکیبات شیمیایی معینی مقاوم هستند، به دنبال داشته باشد. نگرانی دیگر در زمینه ارگانیسمهای اصلاح ژن شده، احتمال تولید ناخواسته مواد سمی و حساسیت زا است. سازمان فائو اظهار می دارد که کشورهای در حال توسعه نیازمند یاری در زمینه تدوین و تکمیل قوانین خاص و ایجاد گروههای قانونگذاری برای تمام ابعاد ایمنی زیستی هستند.

 

مسایل تنوع زیستی

فناوری زیستی می تواند در محافظت، مشخص کردن ویژگیها و بهره گیری از تنوع زیستی سهیم باشد و سودمندی آن را افزایش دهد. برخی فنون مانند کشت درون لوله در حفظ مواد ژنتیکی (ژرم پلاسم) گونه­های گیاهی که از راه غیرجنسی زیاد می شوند (مثل موز، پیاز و سیر) در خارج از محل بسیار مفیدند. همین طور گونه هایی که به دشواری به صورت بذر یا در بانک ژنهای صحرایی، قابل نگهداری هستند. فنون دیگری در این زمینه وجود دارند که برای حفظ تنوع زیستی حیوانات از طریق روشهای حفاظت انجمادی منی (semen  ) و جنین در کنار انتقال جنین و تلقیح مصنوعی بسیار اهمیت دارند. با این همه، فناوری زیستی می تواند به طور غیرمستقیم از طریق بیرون راندن و جایگزینی ارقام بومی اولیه و تنوع ذاتی آنها در صورت پذیرش واریته ها و ارگانیسمهای همسان از لحاظ ژنی، سبب کاهش تنوع ژنی شود.

 

جانشینی صادرات

بعضی محصولات دارای ارزش صادراتی برای چند کشور در حال توسعه احتمالا با محصولات دارای خواص مشابه (مانند روغن دارای کیفیت نارگیل از کلزا) که از راه اصلاح ژن گیاهان دیگر یا کشت بافت حاصل آمده اند، جایگزین خواهند شد. چنین محصولاتی ممکن است جایگاه رقابتی محصولات کشاورزی سنتی را تغییر دهند و الگوی کنونی تجارت و در نتیجه امنیت غذایی بسیاری از کشورهای در حال توسعه را که به عواید ارزی آنها متکی هستند، دگرگون سازند.

 

جنبه های اخلاقی

فناوری زیستی فراتر از یک موضوع صرفا علمی است. چندان که برخی آن را مداخله در کار طبیعت و آفرینش می دانند. در موقع تعیین اولویتها، تمام مسایل و دغدغه ها را با توجه به ابعاد اخلاقی و در کنار تصدیق قابلیتهای فناوری زیستی در افزایش عرضه مواد غذایی و تخفیف گرسنگی به طور متوازن باید لحاظ کرد. مسایل اخلاقی زیادی در چارچوب مقررات حقوق مالکیت معنوی به بحث گذارده شده است. اما موضوعات دیگر همچنان لاینحل مانده اند. چون این موضوعات تا حد زیادی وابسته به پس­زمینه فرهنگی و سطح آگاهی و بصیرت عمومی هستند، تصمیم گیری در مورد استفاده از فناوریهای خاص باید با رعایت واقعیتهای اجتماعی - اقتصادی اخذ شود.

 

بازاریابی

فناوری زیستی به طور فزاینده ای تقاضا مدار و بازارپسند است. اکثر محصولات و فرآورده های آن حاصل تحقیقات و توسعه سرمایه گذاری از سوی بخش خصوصی در کشورهای توسعه یافته بوده است. اگر بازاری برای محصولی موجود نباشد، کسی به دنبال سرمایه گذاری برای ایجاد و توسعه یک فناوری جدید نخواهد رفت. این قضیه برای واریته های جدید گیاهی و نژادهای حیوانی، واکسنها و وسایل کار درمان نیز صدق می کند. تحقیقات بازاریابی برای معین ساختن ریسک انجام این کارها ضرورت بنیانی دارد. با توجه به این که ملاحظات اقتصادی در بخش دولتی در مورد این قضیه بیش از پیش به چشم می آید.

 

کاربردهای فناوری زیستی

کشت بافت گیاهان: که می­تواند به کشورهای در حال توسعه کمک کند تا مواد گیاهی عاری از بیماری با کیفیت عالی تولید کنند. در بعد تجاری از این فن می توان در تولید گل بریده که اشتغال زیادی بخصوص برای زنان ایجاد می کند، استفاده کرد.

فنون مبتنی بر DNA  : شامل جدا سازی، تکثیر، اصلاح و نوترکیب DNA  ، مهندسی ژن برای به دست آوردن ارگانیسمهای اصلاح ژن شده (GMO  )، استفاده از نشانگر و کاوشگرها در تعیین نقشه ژنی و ژنهای ساختاری و فعال و تشخیص دقیق ژنوتیپها با تشخیص هویت DNA

وسایل تشخیص بیماری و درمان با استفاده از فرآورده های فناوری زیستی (مثل پادتنهای تک کلونی، پادگنهای نوترکیب): که برای شناسایی عوامل بیماریزا در حیوانات و گیاهان در کشاورزی نوین بسیار اهمیت دارند. این وسایل و ابزارها در برنامه های نظارت و کنترل بیماری (به سبب تاثیرات اقتصادی) جایگاه بااهمیتی دارند.

کاربرد در صنایع کشاورزی: قابلیتهای استفاده نشده ای برای افزایش اشتغال و ایجاد ارزش افزوده در محصولات کشاورزی از راه توسعه صنایع کشاورزی، تنوع بخشی و استفاده غیرمتعارف از مواد خام (مثل استفاده از روغنهای گیاهی برای سوخت زیستی) وجود دارد.

برنامه مشترک سازمان فائو و سازمان بین المللی انرژی اتمی، کارهای زیادی در زمینه تکثیر گیاهان و اصلاح ژنتیک آنها و نیز بهداشت و تولید دام انجام داده است./

راهنمای کاربرد سوپر جاذب


"منتظر نظرات و پیشنهادات ارزشمند شما هستیم"

Mobile: 09191878456

Email: mafi.hassan@gmail.com


  کاشت نهال :

 ابتدا گودالی با عمق مناسب حفر نموده سپس حدود 50 گرم سوپرجاذب را داخل گودال می ریزیم وبا مقداری خاک مخلوط می کنیم و نهال را داخل گودال قرار داده و گودال را پر میکنیم . باید سعی شود سوپرجاذب در نزدیکی ریشه قرار بگیرد.

انتقال نهال :

ریشه بدون خاک نهال را در مخزن حاوی ژل سوپرجاذب ( ویژه انتقال نهال )  فرو می بریم ،پس از خارج کردن نهال مقداری ژل به ریشه نهال می چسبد که رطوبت لازم را در طی زمان انتقال حفظ می نماید .جهت کاشت این نوع نهال تمامی مراحل همانند کاشت نهال بدون ژل می باشد و فقط در هنگام کاشت از سوپرجاذب به صورت خشک در گودال به میزان 30گرم استفاده میشود.     

درختان زیر پنج سال و درختچه ها:

 حدود 100- 200گرم سوپرجاذب خشک به ازای هر درخت توصیه می شود. روش کار به این صورت است که در قسمت سایه انداز درخت که توسعه ریشه بیشتر است 3 حفره 50-40 سانتی متری ایجاد می کنیم اندازه و تعداد حفره ها بستگی به اندازه درخت دارد .در این روش که روش کپه ای ( درون گودال ) است مقداری سوپرجاذب را در کف چاله ها به صورت خشک می ریزیم و سپس روی آن را با خاک معمولی پر می کنیم  البته چاله ها باید حداقل 10 سانتی متر از سطح زمین پایین تر باشند . علاوه بر این روش  این مواد می توانند به صورت نواری(در محدوده توسعه ریشه دور تا دور درخت نواری به عمق 50-40 سانتی متر حفر می شود و مقدار مشخص شده در کف کانال به طور یکنواخت پخش میشود) و اختلاط کامل (مقدار مشخص شده را باخاک داخل چاله مخلوط کرده و آن را در کف چاله می ریزیم) به کار روند . میزان مصرف سوپرجاذب بستگی به بافت خاک و اندازه درخت دارد.

درختان میوه و جنگلکاریهای شهری:

 200- 400گرم برای هر درخت توصیه می شود  روش کار به این صورت است که در قسمت سایه انداز درخت که توسعه ریشه بیشتر است 5-3 حفره 50-40 سانتی متری ایجاد می کنیم ( اندازه و تعداد حفره ها بستگی به اندازه درخت دارد )  در این روش که روش کپه ای ( درون گودال ) است مقداری سوپرجاذب را در کف چاله ها به صورت خشک می ریزیم و سپس روی آن را با خاک معمولی پر می کنیم البته چاله ها باید حداقل 10 سانتی متر از سطح زمین پایین تر باشند . علاوه بر این روش این مواد  می توانند به صورت نواری و اختلاط کامل (به همان روشی که در بالا توضیح داده شد.) با خاک به کار روند،در هر صورت پس از پایان این مراحل آبیاری انجام می گیرد .

زمینهای چمن:

 به مقدار 50 الی 100 گرم سوپرجاذب در هر متر مربع و در عمق 5/2- 2 سانتی متری خاک قرارمی دهیم. روش کار به این صورت است که ابتدا بستر خاک را آماده می کنیم و بعد مقدار توصیه شده را به صورت دستپاش یا بذر پاش در سطح خاک پخش کرده و سپس با برگرداندن این مواد  را در لایه 2 الی 5/2سانتی متری قرار می دهیم و به اندازه 10 سانتی متر خاک معمولی روی آن می ریزیم و غلتک می زنیم و بعد عملیات بذر پاشی را انجام می دهیم. دراین روش مقدار آبیاری کمتر از روشهای معمول و همچنین دوره آبیاری طولانی تر  می شود .

گیاهان زینتی :

 جهت کاشت گیاهان زینتی مانند انواع رزها و غیره ، ابتدا چاله ای به عمق مناسب بوته حفر می کنیم و حدود 20 الی 30 گرم سوپرجاذب بسته به اندازه بوته در ته چا له می ریزیم و با خاک داخل چاله مخلوط می کنیم و آنگاه بوته گل را داخل چاله قرار داده آن راآبیاری می کنیم .

کشتهای زراعی:

بسته به خصوصیات مزرعه از جمله بافت خاک، شرایط اقلیمی منطقه، نوع محصول، دوره آبیاری و. حدود200-100 کیلوگرم سوپرجاذب  در هر هکتار (10000متر مربع) خاک استفاده می شود و به دو صورت نواری[1] ، دست پاش[2] اعمال می شود.

[1]   روش نواری: سوپرجاذب را ته شیار ریخته و روی آن را با خاک پوشانده و آبیاری می شود .

[2]  روش دستپاش یا کود پاش: سوپرجاذب در سطح مزرعه پخش می شود و با ابزار مناسب آنها

را زیرخاک می برند.

پرورش قارچ:

 سوپرجاذب به مقدار دو کیلوگرم در هرمتر مکعب با بستر کاشت مخلوط شده و تا حالت اشباع آبیاری می شود.

خزانه نشاء:

 حدود 120- 40 گرم سوپرجاذب در هر متر مربع ودر عمق 15-10سانتی متری استفاده می شود.

خزانه نشاء:

 حدود 120- 40 گرم سوپرجاذب در هر متر مربع ودر عمق 15-10سانتی متری استفاده می شود.

توضیح مهم:

1- در هر یک از شرایط فوق لازم است تا 3-2 نوبت آبیاری معمولی انجام شود و سپس فاصله آبیاری را افزایش دهید .

2- کاربرد سوپرجاذب بسته به نوع گیاه ، بافت خاک ، شرایط اقلیمی و کیفیت آب ، موجب کاهش آب مصرفی به میزان 70-50%می شود که این مقدار برای گیاهان گلدانی 75-50% ، زمینهای چمن 40- 15%،  گیاهان زراعی در شرایط زراعی 40-20% است.

3-قبل از کاربرد  از مخلوط کردن سوپرجاذب با هر نوع کود و مواد افزودنی جامد و مایع دیگر جداً خود داری کنید.

4- هنگام کاربرد همزمان از سوپرجاذب و کود و یا هر افزودنی دیگرباید از چالکودهای مجزا استفاده شود . (مانند روش بعلاوه و ضربدر)

5- سوپرجاذب باید دور از رطوبت و نور مستقیم آفتاب نگهداری شود.

معرفی سوپر جاذب

معرفی سوپرجاذب

1- حیات به غذا وابسته است ، غذا به کشاورزی ، کشاورزی به آب . با توجه به خشکسالی های اخیر ، رشد جمعیت وکمبود آب توجه به استفاده بهینه از منابع آب و صرفه جویی در مصرف آب کشاورزی بر تمام مدیران و کارشناسان کشاورزی کشور نمایان گردیده است.

2- آب مهمترین عامل در تولید محصولات کشاورزی و تامین مواد غذایی است. از بین رفتن پوشش گیاهی بر اثر کمبود آب باعث بروز تغییرات آب و هوایی در کره زمین و گرم شدن هوا می گردد در این شرایط هر اقدامی در راستای صرفه جویی در مصرف آب و جلوگیری از هدر رفتن و آلودگی آن اهمیت حیاتی دارد .

کشور ما ایران سرزمینی کم آب و خشک است از میزان کل آب مصرفی بیش از 90درصد آن در بخش کشاورزی مصرف می شود که 65درصد این مقدار به شیوه های غلط آبیاری هدر می رود که بخشی از آن کودهای شیمیایی محلول را شسته و ضمن بردن آنها به عمق باعث آلودگی مقادیر ناچیزآبهای زیرزمینی می شود .

ازجمله راهکارهای مدیریتی که می توان در جهت استفاده بهینه از منابع آبی موجود مورد استفاده قرار بگیرد ، کاربرد مواد جاذب الرطوبت از جمله پلیمرهای آبدوست می باشد که این مواد علاوه بر قابلیت جذب آب ، اصلاح کننده خاک نیز هستند .

امروزه در اکثر نقاط ایران باغداران وکشاورزان با کمبود آب آبیاری وهزینه های بالای آبیاری مواجه هستند که در نهایت موجب بالا رفتن قیمت محصولات وکاهش عرضه وبرهم خوردن تناسب بین عرضه وتقاضا می شود. همچنین نبودن خاک مناسب در بیشتر زمینهای زراعی و باغها باعث پایین آوردن کیفیت محصول می شود . وجود این مشکلات در کشاورزی ، محققان وکارشناسان را بر این داشت تا محصول جدید با قابلیتهای فراوان تولید ودر اختیار کشاورزی قرار دهند.

ساختار سوپرجاذب

پلیمری آبدوست است با شبکه سه بعدی که قابلیت جذب و نگهداری متمایز زیاد آب و محلولهای آبی را دارد حتی اگر تحت فشار باشد . به طور کلی سوپرجاذب ماده ای خشک وبه طور معمول شکر مانند با توانایی جذب آب وبرخی مواد محلول به میزان چندین برابر وزن خود می باشد.

سوپرجاذب دارای 4مش (دانه بندی) مختلف می باشد که بر اساس توصیه کارشناسان بر حسب شرایط مختلف از قبیل نوع کشت ، بافت خاک ، شرایط اقلیمی و.... در اختیار کشاورزان وباغداران قرار می گیرد .

ساختار این مواد به گونه ای است که می توانند در شرایط یونی، فشار ، میکروارگانیسم های خاک ، چندین سال مانند یک مخزن، آب و مواد محلول را جذب ، نگهداری و بر حسب نیاز ریشه (بر اثر اختلاف فشار اسمزی ) در اختیار گیاه قرار دهند.

سوپرجاذب هرگز به مواد اولیه خود بر نمی گردد و واکنشهای این پلیمر به طور کامل غیر سمی است. این پلیمرها موادی آلی اند که در شرایط یونی و میکروبی خاک به آرامی تجزیه می شوند و سرانجام به آب، دی اکسیدکربن ، ترکیبات نیتروژن دار غیرسمی ازجمله آمونیاک تبدیل وبه ماده آلی خاک اضافه می شوند.

این پلیمرها خنثی وبی اثرند که مصرف آنها در کشاورزی و محیط زیست خطری در پی ندارد و ایمنی استفاده از آنها در خاک به وسیله وزارت کشاورزی ایالات متحده آمریکا، فرانسه وآلمان تایید شده است. سوپرجاذب ، نوع کشاورزی این پلیمرهاست که استحکام ژل حاصل از آن بیشتر بوده و چندین سال در خاک دوام می آورد.

نحوه عملکرد

سوپرجاذب عمل جذب و حفظ آب و انتقال آن را به ریشه بارها و بارها تکرار می کند.

سرعت جذب با اندازه ذرات سوپرجاذب نسبت عکس وبا دمای محیط تورم نسبت مستقیم دارد.

اگرچه نمونه های با ذرات درشت تر همواره سرعت جذب کمتری دارند اما ظرفیت جذب نهایی آنها هنگام تحت فشار بودن بیشتر از نمونه های ریز است، پس اندازه ذرات را درشت در نظر می گیرند تا تحت فشار خاک ظرفیت جذب بیشتری داشته باشند.

ازدست دادن آب سوپرجاذب فقط تحت شرایط مورد اشاره ذیل صورت می گیرد :

1. براثر اختلاف فشار اسمزی :  همین پدیده باعث می شود تا ریشه بتواند آب و محلولهای موجود را به بهترین نحو از سوپرجاذب دریافت کند.

2. تبخیر :  با توجه به این که سوپرجاذب در عمق حد اقل 10 تا 50 سانتی متری زیر خاک به کار می رود بنابراین آب ذخیره شده درون آن دچار تبخیر نمی شود.

مزایای استفاده از سوپرجاذب

● بهینه سازی مصرف آب

● تهویه بهینه خاک

● اصلاح خاک و جلوگیری از فرسایش

● افزایش قابل توجه کمی و کیفی محصول

● افزایش تاثیر کود ها و آفت کشها

● جذب حداقل رطوبت موجود در خاک

● تحریک ریشه زایی در درختان

● افزایش قوه نامیه بذر

● امکان کشت در مناطق شیبدار و غیر قابل کشت

● کاهش شیب افت رطوبت خاک پس از آبیاری اولیه

● کاهش بسیار زیاد تلفات نهالکاری

● ارتقا صفات مطلوب چمن از جمله :

● افزایش شدت رنگ ، کا هش میزان پژمردگی ، افزایش تراکم ، افزایش پوشش د هی چمن

دوام وپایداری

شرکت تولیدکننده این محصول دوام عملکرد سوپرجاذب را در خاک حدود 5-3 سال ذکر کرده است که این زمان به بافت خاک ، شرایط اقلیمی ، دما ، وزش باد و... بستگی دارد .

پس از قرار گرفتن درخاک به علت تخریب شیمیایی و میکروبی سالیانه 15-10درصد از کارایی اولیه سوپرجاذب افت می کند

نکته:سوپرجاذب نباید در معرض آفتاب و روی سطح خاک قرار بگیرد زیرا بر اثر تخریب نوری و گسستگی سریع زنجیرهای پلیمری خواص جذبی خود را از دست می د هد .

اصلاح خاک

انقباض و انبساط پی در پی سوپرجاذب بر اثر جذب و از دست دادن آب باعث می شود تا تهویه خاک اطراف ریشه به خوبی انجام شده واصطلاحاً خاک پوک شود که خود فواید بسیار زیادی را به همراه دارد .

با توجه به اینکه خاکهای سبک توانایی ذخیره و نگهداری رطوبت کمی را دارند و خاکهای سنگین میزان رطوبت بالایی را در خود نگهداری می کنند اما رطوبت قابل استفاده گیاه در حدفاصل بین ظرفیت زراعی (f.c ) و نقطه پژمردگی دائم (p.w.p ) نسبتاً کم می باشد ، با اضافه کردن سوپرجاذب به خاک علاوه بر اینکه ظرفیت نگهداری آب در خاکهای سبک افزایش می یابد ، نفوذ پذیری آب نیز در خاکهای سنگین اصلاح شده و از میزان تبخیر آب در خاک کاسته می شود و در نهایت کارآیی مصرف آب آبیاری افزایش یافته و در مصرف آب صرفه جویی قابل ملاحظه ای می گردد. و همچنین از شویش و فرسایش خاک، این ثروت بزرگ جلوگیری نمود.

منافع اقتصادی کاربرد سوپرجاذب

با استفاده از سوپرجاذب شیوه نوینی از آبیاری ارائه شده که با توجه به موارد فوق منافع اقتصادی آن بشرح ذیل می باشد:

1-سوپرجاذب در مناطق خشک با ذخیره آب و در اختیار قرار دادن آن به طور تدریجی و در مناطق مرطوب مانند شمال کشور که دسترسی به آب شیرین با EC مطلوب هزینه بالایی دارد باعث کاهش دفعات آبیاری شده و موجب کاهش هزینه نهایی تا 50 درصد می شود.

2- استفاده از سوپرجاذب موجب می شود تا ریشه گیاه همواره در مجاورت رطوبتی مطلوب بوده در نتیجه محصولی با افزایش کمیت ( حدود 20-10 درصد) و کیفیت بیشتر تولید شود و در نهایت باعث افزایش درآمد حاصله می گردد.

- سوپرجاذب از سویی با جذب بیشتر کودهای ارگانیک ، شیمیایی محلول در آب و همچنین سموم و آفت کشها از هدر رفت آنها به طور چشمگیری جلوگیری می نماید و در نتیجه کاهش قابل ملاحظه ای (بین 50-30 درصد) در مصرف این مواد ایجاد میکند . از سوی دیگر در پی جذب این مواد و نگهداری آنها درون خود ضمن آن که تمامی این مواد را بنا به نیازگیاه در اختیار ریشه قرار می دهد از انتشار آنها در محیط و ایجاد آلودگی  مقادیر ناچیز آبهای زیر زمینی جلوگیری می نماید.

4- سوپرجاذب با ایجاد پیوستگی بین ذرات خاک از فرسایش آن به ویژه در مناطق شیبدار جلو گیری کرده و باعث ایجاد و امتداد این ارزش افزوده طی سالیان متمادی در جهت حفظ خاک ، این ثروت بزرگ میشود.

5- استفاده از سوپرجاذب در کشاورزی در مقایسه با انواع روشهای سنتی و پیشرفته آبیاری مانند قطره ای و بارانی به دلیل حداقل سرمایه گذاری اولیه مقرون به صرفه تر می باشد.

نتیجه

بنابراین استفاده از سوپرجاذب به تنهایی یا در کنار سایر روشهای آبیاری در صورتیکه به نحوه صحیح به کار رود و ادامه یابد این توانایی را دارد که زمینهای خشک و غیر قابل کشت کشورمان را با کمترین هزینه از خشکسالی نجات دهد و همچنین تحولی عظیم در کشاورزی و اقتصاد کشاورزان شریف و کلیه مراکز و سازمانهای حفظ و نگهداری منابع طبیعی و فضای سبز کشور ایجاد کند.

 منبع : http://www.superjazeb.com

معرفی سوپر جاذب ها


منتظر نظرات و پیشنهادات شما هستیم

ٍٍEmail : Mafi.Hassan@gmail.com

Mobile : 09191878456


رزینهای سوپرجاذب (سوپرآب) مواد اصلاح‌کننده جدیدی هستند که به تازگی کاربرد وسیعی پیدا کرده‌اند. این هیدروژلها، پلیمرهایی به شدت آبدوست‌اند که ضمن برخورداری از سرعت و ظرفیت زیاد جذب آب، به مثابه آب انبارهای مینیاتوری عمل کرده و در موقع نیاز ریشه، به راحتی آب و مواد غذایی محلول در آب را در اختیارریشه گیاه قرار می‌دهند. مقدار آبی که در خاک ذخیره می‌شود به ظرفیت نگهداری رطوبت خاک نیز بستگی دارد.

پلیمرهای سوپر‌آب ضمن بالا بردن ظرفیت نگهداری آب در خاکهای سبک می‌توانند مشکل نفوذناپذیری خاکهای سنگین و مشکل شسته شوی سریع کودها وآلودگی آبهای زیرزمینی را نیز برطرف می سازد. این سوپرجاذبها از آنجاکه با جذب سریع آب به میزان صدها برابر وزن خود به ژلی با دوام زیاد تبدیل می‌شوند، در کشاورزی و باغبانی، جنگلکاری، فضای سبز و نیز در تثبیت بیولوژیکی شنهای روان، کنترل فرسایش خاک و کویرزدایی از جایگاه ویژه‌ای در دنیا برخوردارشده‌اند.

با اینکه سوپرآب، تحت فشار هم قادر به نگهداری آب جذب کرده خود است، به‌محض نیاز ریشه، آب را به سهولت در اختیار آن قرار می‌دهد. سوپرآب با جذب سریع آب و حفظ آن، بازده جذب آب ناشی از بارندگیهای پراکنده را بالا برده و در صورت آبیاری خاک، فواصل آبیاری را نیز افزایش می‌دهند. مقدار این افزایش به شرایط فیزیکی خاک، آب و هوای منطقه و میزان مصرف سوپرجاذب در خاک، بستگی دارد. استفاده از سوپرآب در کاشت نشاء و نهال، تنشهای رطوبتی را از بین برده و به سازگاری نباتات کاشته شده با محیط کمک می‌نماید.

 با توجه به pH نزدیک به خنثای سوپرآب که بین 6 تا 7 است، اثر سوء بر خاک نداشته و هیچگونه سمیتی نیز ندارد. این سوپرجاذبها پس از 3 تا 5 سال، بسته به نوع آن و ترکیب خاک، توسط میکروارگانیسمها تخریب می‌شوند و لذا آلودگی زیست‌محیطی ایجاد نمی‌کنند. علاوه بر نگهداری آب، سوپرآب به علت تغییر حجم مداوم (انبساط به هنگام تورم و انقباض به هنگام از دست دادن آب) میزان هوا را در خاک افزایش می‌دهد. از مزایای سوپرآب می‌توان به موارد زیر اشاره کرد:

1- استفاده بهینه از آب (تا 50 درصد صرفه‌جویی درمصرف آب کشاورزی)

2- استفاده بهینه از کود و سموم شیمیایی و پیشگیری از آلودگی آبهای زیرزمینی

3- جلوگیری از تنش‌های ناشی از نوسانات رطوبتی

4- امکان کشت در مناطق بیابانی و کمک به بیابان‌زدایی و تثبیت شنهای روان

5- امکان کشت در سطوح شیب‌دار

 6- پرورش و انتقال نهال با تلفات کم

 7- بسترهای کشت قارچ ، هیدروپونیک . بسیاری موارد دیگر

میزان مصرف سوپر جاذب آب

 

گیاه/ استفاده

محصول مورد استفاده

مقدار مصرف

کاشت گیاه (نهال)

A2

50-30 گرم

گیاه کاشته شده (درخت)

A2

100-50 گرم

انتقال نهال

A3

1 کیلوگرم در 220 لیتر آب

گلدان

A3

2 گرم برای هر کیلوگرم خاک

زراعت

A2

50-30 کیلوگرم در هکتار

چمن

A2

50-25 گرم در مترمربع

A5

300 گرم در مترمربع

قارچ

A3

2 کیلوگرم در مترمکعب

A2

1/5 کیلوگرم در مترمکعب

روش کاربرد

   کاشت گیاه: سوپرآب را با خاک اطراف ریشه مخلوط کنید، سپس چاله را با خاک پر و آبیاری کنید.

 گیاه کاشته شده: در اطراف گیاه 5-3 حفره با عمق مناسب (محدوده ریشه) حفر کرده و سوپرآب را در آنها بریزید، سپس آبیاری کرده و حفره‌ها را با خاک پرکنید.

انتقال نهال:  ریشه نهال را در بشکه حاوی سوپرآب متورم فرو برده و بیرون آورید.

   زراعت:      (الف) سوپرآب را به صورت نواری در ته شیارها ریخته و روی آن را با خاک بپوشانید، سپس آبیاری کنید. 

    (ب) سوپرآب را با دست یا کودپاش پخش کنید، سپس با ابزار مناسب (متناسب با عمق ریشه) در زیر خاک قرار دهید.

    چمن:    سوپرآب یا چمن آب را در عمق 10 سانتی‌متری بستر کاشت چمن با دست یا کودپاش پخش کنید سپس روی آن را با  خاک بپوشانید. پس از غلتک زدن بقیه مراحل کاشت را طبق معمول انجام دهید.

  قارچ: سوپرآب را کاملا با خاک کشت مخلوط کرده، سپس تا حالت اشباع کامل آبیاری کنید.

رفع مشکلات کشاورزی

مدیریت آبیاری : سوپرجاذب ها با توجه به قدرت جذب بالایی که دارند پس از آبیاری یا بارندگی ها آب را جذب کرده و به تدریج بر حسب نیاز ریشه در اختیار گیاه قرار می دهند و با این کار دوره آبیاری را بین 20 تا 50% کاهش می دهد

فشردگی خاک : یکی از مشکلات مهم در کشاورزی فشردگی خاک می باشد که می تواند سبب کاهش شدید محصول گردد و در صورتی که بخواهیم آن را بر طرف سازم باید هزینه های سنگینی را متحمل شویم در صورتی که استفاده از سوپر جاذب ها با توجه به انبساط و انقباضی که در اثر جذب و دفع آب دست می آورند سبب جلوگیری از فشردگی خاک می شوند

کمبود مواد غذایی : یکی از عمده مشکلات بخش کشاورزی مبحث تغذیه نباتات می باشد . با توجه به اینکه هزینه های خرید و حمل و نقل کودها و همچنین هزینه های کارگری گزاف می باشد و سوپرجاذب ها توانایی جذب عناصر غذایی را داشته و به تدریج در اختیار گیاه قرار می دهند این ویزگی علاوه بر صرفه جویی در مصرف کود و در نتیجه کاهش هزینه ها سبب شده کود در منطقه موثر ریشه قرار گیرد و باعث افزایش راندمان محصول گردد و به علاوه از شسشته شدن کودهای شیمیایی و الودگی آبهای زیرزمینی نیز جلوگیری می کند .

تبخیر و روان آب : سوپرجاذب ها با جذب سریع آب سبب کاهش تبخیر آن شده و همچنین با توجه به افزایش نفوإپذیری خاک از ایجاد روان آب ها به شکل موثری می کاهد

شیب تند : از مشکلات زمین هایی که شیب تند دارند این است که قادر به نگهداری آب در خودشان نمی باشند و در نتیجه کشت و کار در ان مشکل می شود در حالی که استفاده از سوپرجاذب ها با توجه به نگهداری آب در منطقه  موثر ریشه باعث شده تا بتوانیم حتی در زمین های شیب دار نیز اقدام به کشت گیاهان نماییم

فرسایش : فرسایش بادی و آبی سالانه میلیون ها تن خاک حاصلخیز را از مزارع ایران جابجا کرده و خسارت شدید را بر اقتصاد کشاورزی کشور وارد می کند در حالی که استفاده از سوپر جاذب ها با توجه به داشتن رطوبت دائمی از فرسایش بادی جلوگیری کرده و با افزایش نفوذپذیری خاک نسبت به اب از ایجاد روان آب ها و فرسایش آبی نیز جلوگیری به عمل می آورد .

افزایش بازدهی : سوپرجاذب ها با قابلیت نگهداری رطوبت و مواد غذایی در منطقه موثر ریشه سبب افزایش محصول بین 17% تا 55% می شوند

افزایش هزینه ها : سوپرجاذب ها به جهت افزایش بازدهی و کیفیت محصولات تولیدی و همچنین کاهش هزینه های آبیاری ، جلوگیری از فرسایش ، جلوگیری از فشردگی خاک و ... سبب افزایش بازده اقتصادی می گردد

رفع مشکلات فضای سبز

خشکی ، استرس و گرما : از بزرگترین مشکلات در فضای سبز نیاز آبی گیاهان و ایجاد استرس و شوک در اثر گرما و خشکی می باشد که باعث شده گیاه سرسبزی و شادابی خودشان را از دست بدهند و استفاده از سوپرجاذب ها باعث شده تا سرسبزی و شادابی گیاهان حفظ گردد چرا که رطوبت کافی و هم مواد غذایی مناسبی را در اختیار گیاه قرار می دهد .

ناتوانی در نگهداری مواد غذایی در منطقه ریشه : مشکلات تغذیه گیاهان این هست که بر اثر آبیاری مواد غذایی شسته شده و به طبقات پایین رفته و از دسترس گیاه خارج می شود . استفاده از سوپرجاذب ها باعث شده تا با جذب مواد غذایی و آزاد کردن آنها به تدریج نقش موثری در کاهش عناصر غذایی در منطقه موثر ریشه داشته باشد

زهکشی زیاد و عدم یکنواختی رطوبت : در خاکهای شنی مشکل اصلی زهکشی بالای خاک و در نتیجه کاهش دوره آبیاری است که سبب افزایش هزینه ها می گردد و سوپرجاذب ها با جذب آب و دفع آن بسته به نیاز ریشه باعث شده رطوبت به شکل یکنواختی در خاک پخش شده و از خشک شدن سریع آن جلوگیری می کند .

کمبود نیتروژن

رشد قارچ : به دلیل اینکه در فضای سبز به خصوص چمن کاری رطوبت زیاد است امکان به وجود آمدن قارچ ها نیز می باشد در حالی که استفاده از سوپرجاذب ها به دلیل نگهداری رطوبت اضافی اجازه نمی دهد قارچ ها و دیگر رستنی های مزاحم با استفاده از این رطوبت اضافی مشکلاتی را برای گیاه اصلی به وجود آورند .

هزینه بالای آبیاری : فضاهای سبز و بخصوص مناطق چمن کاری و گل ها به آبیاری زیادی نیاز دارند و گاهی لازم است تا چندین نوبت در روز آبیاری صورت گیرد و این در حالی است که استفاده از سوپرجاذب ها سبب کاهش دوره آبیاری شده که تا حدود زیادی در هزینه کارگری صرفه جویی خواهد کرد .

فشرده شدن خاک

فعالیت نامطلوب باکتری ها و کاهش رشد ریشه : موجودات بشیاری در خاک وجود دارند که برای رشد ریشه و در نتیجه رشد بهتر گیاه مفید هستند ، این موجودات ذره بینی و همچنین خود ریشه برای رشد و گسترش به اکسیژن کافی نیاز دارند و استفاده از سوپرجاذب ها با توجه به انبساط و انقباضی که در اثر جذب و دفع مکرر آب دارد سبب ایجاد فضاهای مناسبی و زهکشی مطلوب و در نتیجه افزایش میزان هوادهی خاک شده و به این وسیله در رشد باکتری های مفید ریشه گیاه موثر است .

بزرگان کشاورزی

دکتر احمد حسین عدل:
احمد حسین عدل به سال 1277 به دنیا آمد و در مهر سال 1341 ه.ش در گذشت.
تحصیلات ابتدایی خود را در تبریز و دوره های دبیرستانی و دانشگاهی خود را در فرانسه به پایان رسانید. دانشنامه مهندسی کشاورزی خود را از دانشکده کشاورزی گرینیون فرانسه دریافت کرد و در سال 1302 در بیست و پنج سالگی به وطن بازگشت و به معاونت اول اداره خالصه منصوب شد. شش سال بعد در مدرسه عالی فلاحت به تدریس گیاهشناسی پرداخت و سپس ریاست مزارع نمونه کرج و ریاست مدسه و اداره امور فلاحتی در اداره کل فلاحت را عهده دار شد. هنگامی که مصطفی قلی بیات ( بنیانگذار کشاورزی نوین در ایران) امور کشاورزی کشور را به دست گرفت، تمام امور فنی را به عدل سپرد.
عدل در سال 1320، در کابینیه سهیلی وزیر کشور شد. وی سه بار در کابینه های مختلف قوام السلطنه وزیر کشور شد و یک بار در کابینه حکیم المک و یک بار نیز هنگام نخست وزیری سپهبد زاهدی به وزارت کشاورزی رسید. او در سال های 1328-1326 به عضویت شورای عالی برنامه هفت ساله انتخاب و مشغول کار گردید. آخرین سمت وی مدیر عاملی کارخانه کازرونی و ریاست سندیکای صاحبان صنایع اصفهان بود. در جریان همین سالها در دانشکده کشاورزی تدریس می کرد و در ضمن به تألیف کتابهایی نیز پرداخت. عدل در مهر ماه سال 1341 در بازگشت از اصفهان در جاده قم-تهران در تصادف اتومبیل، همراه با پسر در گذشت.
کتاب هایی که از ایشان باقی مانده است عبارتند از:
1)کتاب آب و هوایی ایران
2)تقسیمات اقلیمی
3)رستنی های ایران
4) آبهای زیر زمینی در مناطق خشک فلات مرکزی ایران

منبع : انجمن علمی دانشجویی گروه زراعت و اصلاح نباتات دانشگاه تهران -http://anjomanzerat-ut-ac.blogspot.com