مهندسی کشاورزی - زراعت

آموزش و ترویج تولیدات کشاورزی

مهندسی کشاورزی - زراعت

آموزش و ترویج تولیدات کشاورزی

مصرف کود پایه در زراعت کلزا

مصرف کود پایه در کلزا

در شرایط رشد و نمو بوته های کلزا در محیط مساعد ،تغذیه گیاهی و تامین عناصر مورد نیاز گیاه تاثیر زیادی در تولید و عملکرد بالا دارد.

کلزا به عناصر غذایی به مقدار معین احتیاج دارد. خاک می تواند برخی از این عناصر غذایی را تامین نماید اما عناصر غذایی دیگر را بطور معمول به خاک می دهند. اگر این عناصر غذایی به اندزه کافی داده نشود ،عملکرد کلزا کاهش می یابد.

آزمایش خاک موثر ترین روش در تامین نیاز غذایی و کودی گیاه زراعی می باشد.



وقتی عناصر اصلی از قبیل ازت ،فسفر ،پتاسیم و گوگرد برای کلزا به اندازه کافی تامین گردد ،بذور کلزا سریعتر جوانه زده و سبز می شوند و رشد ونمو خود را بهتر انجام می دهند.

در صورت عدم دسترسی به نتایج آزمایش خاک ، می توان براساس میزان تولید گندم ، مقدار عناصر غذایی مورد نیاز کلزا را تعیین نمود.

کلزا به ازت و گوگرد  از گندم بیشتراحتیاج دارد. نیاز آن به فسفر و پتاسیم تا حدودی شبیه به گندم است.

مقدارمصرف ازت در زراعت کلزا با توجه به عملکرد آن،محصول قبلی و مقدار ماده آلی خاک تعیین می شود.

درجه اسیدی خاک بر قابلیت دسترسی عناصر غذایی ریز مغذی مانند روی،بر و عناصر دیگر تاثیر می گذارد و دامنه درجه اسیدی خاک برای کلزا و عناصر غذایی 6تا7 می باشد.

در کاربرد کود ها بایستی چند عامل را در نظر گرفت زیرا هدف از دادن کود ها به اندازه کافی ،تامین نیاز غذایی گیاه در هرمرحله از رشد است. چون گیاه در هر مرحله از رشد به اندازه متفاوت به عناصر غذایی احتیاج دارد.

تعیین مقدار کود لازم،انتخاب نوع کود،زمان مصرف کود و نحوه مصرف آن در حداکثر استفاده کردن از کود ها و دستیابی به عملکرد بالا نقش موثری دارند.

کمبود یا زیادی عناصر غذایی مشکلاتی را در روند رشد گیاه زراعی بوجود می آورند .به عنوان مثال،

کمبود ازت موجب سبز کمرنگ یا زرد شدن برگها مخصوصا"برگهای پیر،کوتاه شدن گیاه و کاهش عملکرد می شود در صورتیکه زیادی ازت  رنگ برگهارا سبزتیره نموده وباعث حساس شدن گیاه زراعی به خوابیدگی،حمله آفات و بیماری ها می شود و ممکن است گیاه زراعی قادر به تولید محصول نباشد.

در کمبود فسفر رنگ ارغوانی در برگها گسترش می یابدو گیاه زراعی کوتاه می ماندو رشد گیاه به تاخیر می افتد در حالی که زیادی فسفر موجب کمبود عناصر ریز مغذی ،مخصوصا"آهن و روی می شود.

در کمبود پتاسیم ابتدا حاشیه برگهای پیر برنگ زرد در آمده و سپس خشک می شود و گیاه نسبت به خشکی و حمله آفات و بیماری ها حساس می گردداما زیادی پتاسیم ،کمبود منیزیم و احتمالا"کلسیم  را بوجود می آورد.

کود های حیوانی می توانند شرایط فیزیکی ،شیمیایی و بیو لوژیکی خاک را اصلاح نمایند و ماده آلی و عناصر غذایی گیاهان را تامین کنند . بااستفاده از کود های حیوانی بستر مناسب برای بذر و رشد ونمو ریشه و گیاه فراهم می شود.استفاده درست و صحیح از کود های دامی فواید زیادی دارد و هرنوع عدم دقت در مصرف آنها می تواند مشکلاتی برای زراعت کلزا بوجود آورد.

منبع : http://www.gonbad-agri.ir/modules/news/article.php?storyid=3



کشت نخود انتظاری

نخود در هوای کمتر از ۱۰ درجه سانتیگراد باید کشت شود .درجه حرارت متوسط و

مناسب برای جوانه زدن بذور ۷ درجه می باشد و بعد از سبز شدن تا ۹ درجه زیر صفر

را تحمل می کند . اما در گلدهی سرما به آن خسارت می زند .نخود در مناطقی که

دارای زمستان ملایم و نسبتا گرم است در پاییز و در نواحی سردسیر که طول دوره

زمستان و یخبندان طولانی می باشد در بهار و بعد از سپری شدن فصل سرما کشت

می شود . نخود طالب خاکهای شنی و شنی لومی می باشد و خاکهای سنگین

برای آن مناسب نیست .در مزارعی که قبلا نخود کاشته نشده است باید بذور را بتا ب

اکتریهای تثبیت کننده ازت آغشته کنیم .

کشت را زمانی انجام می دهیم که درجه حرارت خاک تا عمق ۵ سانتیمتری صفر یا

کمتر است و هر روز برودت هوا کاهش می یابد که حدود اول آبان تا اوایل دی می

باشد .

ادامه مطلب ...

آبیاری به روش سیفون

منبع : http://www.jukhe.blogfa.com/8605.aspx

بهبود بازده مصرف آب در زراعت دیم

کشت دیم اشاره به آن مناطقی از کشاورزی دارد که متوسط نیاز آبی گیاهان زراعی از طریق باران تامین شود بطوریکه پتانسیل عملکرد گیاهان زراعی تا کمتر از 40 درصد پتانسیل کامل آنها در شرایط عدم کمبود آب محدود گردد. بر این اساس ، 25 درصد تولید غله در دنیا در شرایط دیم صورت می گیرد. برخی روش ها به افزایش عرضه آب به گیاه زراعی از طریق بهبود بازده ذخیره آب در دوره های آیش ، کاهش روان آب در طول رشد گیاه زراعی ، یا افزایش حجم گسترش ریشه جهت آب بیشتر کمک می کنند. بهر حال اغلب تولید محصول در این مناطق در واقع بعلل تراکم نامطلوب بوته ها ، حاصلخیزی پائین خاک ، حمله بیماریهای گیاهی ، زمان کاشت نامناسب ، آب ماندگی و رقابت علف های هرز و غیره محدود می باشد. با این وجود ، کمبود آب مهمترین محدود کننده تولید در شرایط دیم می باشد.

در کشور های در حال توسعه ، در مناطق دیم کاری فقر زیاد و هم چنین ضعف شدید خاک زراعی در اثر چرای بی رویه دام ها ، و فرسایش مشاهده می شود. بعلت غالبیت کشت دیم و تلفیق فعالیت های کشاورزی و دامداری در مناطق معتدل و هم چنین نیمه گرمسیری استرالیا ، زراعت دیم همیشه مزیت نسبی خوبی را در تحقیق داشته است. بهر حال تحقیق روی عوامل اصلی موثر بر پایداری تولید دیم در کشورهای در حال توسعه نظیر تنزل ساختاری و فرسایش خاک ، اسیدی شدن خاک ، شوری در مناطق خشک ، تنوع محدود گیاهان زراعی و مقاومت به علفکش ها در حال انجام و مطالعه می باشد.

راهکارهای کلیدی

ایجاد ارقام مقاوم به تنش های خشکی را می توان با سایر رهیافت ها مانند بهبود حاصلخیزی خاک ، استقرار بهتر بوته ها و کنترل خوب علف های هرز توأم نمود.

در شرایط زراعت دیم ، زمان کاشت به موقع و مدیریت حاصلخیزی خاک اهمیت بیشتری دارند. حفظ حاصلخیزی خاک می تواند پایداری تولید را بهبود ببخشد.

حفظ پوشش مواد گیاهی روی سطح خاک که اغلب به عنوان شخم حفاظتی شناخته می شود، بهترین نمونه از فن آوری کاهش جریان آب باران روی سطح زمین می باشد.

و با این روش آب بیشتری برای گیاهان زراعی تامین می شود و فرسایش آبی خاک زراعی کاهش می یابد.

کاربرد روش خاک ورزی حفاظتی چند مانع دارد و این موانع شامل نیاز به سرمایه گذاری ، تامین ماشین آلات جدید خاک ورزی و بذر کاری و کاربرد علفکش ها جهت کنترل علف های هرز برای حفظ بقایای گیاهان زراعی و علوفه ای می باشد. اغلب نسبت به کاهش خاک ورزی مقاومت فرهنگی وجود دارد. بهر حال ، فواید آن بقدری زیاد می باشد که انجام تحقیقات دریافتن روش هایی پیرامون رفع این موانع از اولویت زیادی برخوردار ست.

خسارت وارده به سیستم ریشه گیاهان زراعی در اثر حمله نماتدها و بیماریهای خاکزی در اراضی مناطق خشک مخصوصا" در شرایط تک کشتی مستمر غلات شدید می باشد.

راهکار مهم دیگر جهت کاهش خسارت این عوامل زیان آور به سیستم ریشه کشت گیاهان زراعی غیر میزبان مانند خردل یا کلزا می باشد. این تغییر سیستم کشت که پذیرش آن برای کشاورزان مشکل بود در استرالیا جنوبی بسیار موفقیت آمیز بوده است. و انجام تحقیق مشابه جهت یافتن تناوب زراعی مناسب در کشورهای در حال توسعه بسیار خوب است.

در کشورهای در حال توسعه ، دام ها معمولا" بخشی از سیستم های کشاورزی دیم هستند و دام ها به مدت چند هفته از گیاهان زراعی ، ضایعات گیاهان زراعی ، کاه و کلش گیاهان زراعی ، آیش های پر علف و مرتع حاشیه مزارع مجاور تغذیه می کنند. لی فارمینگ ( همانند استرالیا ) وجود ندارد و تعداد کمی مرتع برای این منظور وجود دارد.

دام ها همیشه در آغل بسر می برند. کود حیوانی آنها برای چرخه عناصر غذایی خاک مهم است. اما بجز در مزارع نزدیک به آغل ها ، این کود حیوانی کافی و کار آمد نیست.

در مناطق خشک از دام ها در آمد قابل توجهی بدست می آید و می توان در تحقیقات یافتن گیاهان علوفه ای لگومینوزه را جهت کشت دیم در اراضی خشک گنجاند. در شرایط کمبود عمومی آب برای اجرای کشت مخلوط گیاهان یکساله و درختان گاهی آزادی عمل وجود دارد و گاهی آزادی عمل وجود ندارد.

جمع آوری روان آب ها در مکان های محدود جهت آبیاری اراضی خشک در بسیاری از کشور های در حال توسعه مهم می باشد. هر چند رهیافت آبیاری تکمیلی می تواند راندمان مصرف آب در گیاهان دانه ای را افزایش دهد، اما برای استفاده از آب گران بندرت توجیه اقتصادی وجود دارد. بطور بدیهی با کشت گیاهان زراعی با ارزش نظیر تولید محصولات باغبانی خارج ازفصل در آمد بهتری بدست خواهد آمد.


منبع : http://www.gonbad-agri.ir/modules/news/article.php?storyid=140